1953/4

Poniżej zamieszczamy treść Biuletynu Informacyjnego Nr 4 Zjednoczenia Polskiego i Stowarzyszenia Polskich Kombatantów – Koła Jonkoping z grudnia 1953 roku. Po lewej stronie kopia okładki.

<Zdrowych i Wesołych Świąt oraz Szczęśliwego Nowego Roku wszystkim Polkom i Polakom oraz Przyjaciołom Szwedom.

Boże Narodzenie, najpiękniejsze święto, jakie kultura chrześcijańska stworzyła, jednoczy wszystkie narody w wielkiej radości z przyjścia na świat Chrystusa Pana, niosącego światu w darze miłosierdzie i miłość. Wszystkie serca otwierają się, każdy człowiek chętnie przypomina sobie ojczyste tradycje i chętnie szuka bliskich sobie duchem.

My, Polacy, żyjący poza swoim krajem, dotkliwie odczuwamy brak ojczystego, polskiego i tak bliskiego nam środowiska, w którym pięknie i uroczyście świeciliśmy wieczór wigilijny w gronie naszych najbliższych zgodnie z wiekowa tradycją.

Gdziekolwiek jednak się znajdziemy, gdziekolwiek los nas rzuci – wszędzie w dniu Bożego Narodzenia ze wzruszeniem śpiewamy polskie kolędy – w świecie chyba najliczniejsze – świadczące o wysokiej wartości naszej kultury narodowej. I dziś nie ustawajmy w pielęgnowaniu naszych zwyczajów wigilijnych, łączmy się i bądźmy sobie braćmi. Naród polski – jako jedyny – przechował ten piękny zwyczaj „łamania się opłatkiem” – zwyczaj, wywodzący się z pierwszych czasów chrześcijańskich.

Ten symbol braterstwa i miłości niech łączy nas wszystkich nie tylko w dni świąt lecz i podczas całego roku, abyśmy mogli z pełnych serc śpiewać i wprowadzić w czyn słowa ko lądy: „a pokój ludziom dobrej woli.” Do tej dobrej woli apelujemy i prosimy o zachowywanie swej polskości i łączenie się w Zjednoczeniu Polskim.

Ci z nas,którzy weszli w związki rodzinne z osobami innej narodowości błędnie sądzą, że nie wypada im łączyć się z Polakami.

W sercach naszych nigdy nie wygaśnie przywiązanie do stron ojczystych i miłość do wszystkiego, co polskie.

Nie mamy powodów zapierać się naszej narodowości – przeciwnie możemy być dumni z dorobku naszego w różnych dziedzinach i wielkiego wkładu polskiej kultury narodowej do rozwoju cywilizacji świata zachodniego. Naród polski nie tylko mężnie wsławił się podczas swej tysiącletniej historii i kilkakrotnie obronił Europę, ale również pracą swoją budował razem z innymi świat chrześcijański.

Korzystając z przychylnego dla łączenia się nastroju świątecznego wzywamy wszystkie Polki i wszystkich Polaków do wstępowania w szeregi Zjednoczenia Polskiego, organizacji skupiającej wszystkich bez różnicy zapatrywań osobistych, czy przynależności partyjnej, bez różnicy urodzenia i zawodu.

Nie można być Polakiem nie żyjąc życiem polskim. Mowa ojczysta nas łączy i znak nasz – Orzeł Biały. Wszystko inne to tylko małe nic nie znaczące różnice na tle osobistym. Nie ma usprawiedliwienia dla tych, którzy nie należą do organizacji ogólnopolskiej, gdyż jest to powinnością każdego z nas, władającego językiem polskim.

Celem naszym jest łączenie wszystkich Polaków dla pielęgnowania polskich tradycji, polskiej mowy, polskiej historii, literatury i sztuki. Urządzamy uroczystości, przypominające nam wydarzenia historyczne i święta narodowe, dorobek naszych poetów, powieściopisarzy, muzyków, malarzy, rzeźbiarzy i myślicieli. Wieczory humoru i tańca dają rozrywkę i pozwalają zabawić się w gronie rodaków.

Wielu z nas spędziło kilka lat w obozach i stąd powstały luki w nauce czy wykształceniu ogólnym, wiele wiadomości poprzednio przyswojonych poszło w niepamięć.

Przychodźcie na nasze uroczystości i przypomnijcie sobie te dawno zasłyszane rzeczy tak ciekawe i tak drogie, bo zrozumiałe i kochane. Każdy może nauczyć się czegoś na tych odczytach i zawsze jest przyjemnie posłuchać polskiego wykładu, polskiej mowy. Niech wspomnienia stron rodzinnych i naszych najbliższych, których zostawiliśmy w kraju sprawi, że znajdziemy w sobie dobrą wolę i uczynimy to, co nasi w Polsce chętnie by wykonali, gdyby mogli znaleźć się tu – w wolnym świecie na gościnnej ziemi szwedzkiej. Wspomnijmy przy choince naszych najbliższych w Polsce i zapewnijmy ich, że w sercach naszych zachowamy polskość niezmienioną.

Wyciągamy rękę do wszystkich i składając życzenia, łamiemy się chlebem, w którym „zapał ojców i hart naszych matek, niech w serca wasze, w progi wasze zstąpi Polski Opłatek.”>